Boilerhouse - The heart of matter
scène 10 (De Mierenburcht)
Toneelbeeld:
Zaallichten uit: alleen verlichting van waxinelichtjes.
Verteller 2 (vrouw) en danseres 1 (euritmie):
In de nacht
Bij zijn gelijkenis
Flakkert Adam
Losgebroken meteoor
Met luide strepen vuurlicht
Door zijn slaap.
Ga emma adem halen
Duistert zijn verdronken stem
Tot op de donkere grond
Demp de nachtslotgracht
Die de wonden open houdt en ontoegankelijk
Van zijn handen stromen goudzuurmieren
Die met wilde liefde knagen aan het fort
Het steengraf de fossielen engel
Van zijn dame
Zijn adam en emma adem
Goudzuurmieren van mijn handen
Breek de bedolven tombe open
Waar meren emma adem
Halsgevangen dampen
Hardvochtig onverbruikte emma adem
Verteller 1 (man):
Diep in de nacht
vinden de mieren
de wereldkaart
met de woorden:
Verteller 2 (vrouw):
Mijn licht blijft altijd liggen
in de schaduw die je werpt
over jezelf
over de afstand die je bewaart
tot mij
tot jou
tot alles en overal ligt de afstand
die je niet aflegt
die ik met je afleggen wil
Mijn aarde ben je
maar ik kan je
niet betreden
Ik zou je wel kunnen ver-
moeden
maar je geeft mij geen landingsrecht
Ik klapwiek aan de rand
van je hart
Asielengel ik
ruimhartig
openhartig
ik
kan niet landen
luidhart
tussenhart
vochtig hart vochtig
muizenhart
richard muizenhart
ik klapwiek ruimwinds
aan je hart
Verteller 1 (man):
Maar dan wordt Adam wakker
De gedolven emma aderen
Doven in de dag.
Pianist(e):
Piano-improvisatie.